وین

وین

وین پایتخت کشور اتریش و یکی از استان‌های نه‌گانه کشور اتریش محسوب می‌شود. این شهر بزرگترین شهر اتریش و نهمین شهر بزرگ در اتحادیه اروپا است. تا قبل از شروع قرن بیستم میلادی، وین بزرگترین شهر آلمانی زبان اروپا بود. پیش از شروع جنگ جهانی اول این شهر دو میلیون نفر جمعیت داشت.

بر طبق پژوهش موسسه مرکر در سال ۲۰۱۷، پایتخت اتریش، شهر وین، در بین قابل سکونت ترین شهرهای جهان، در رتبه نخست قرار داردبرای هشتمین سال متوالی!

آب و هوا
اتریش از جمله مناطق آب و هوائی معتدل محسوب میشود که در هر فصل سال جای مناسبی برای سفر میباشد

جاذبه های گردشگری

کاخ شونبرون وین

اتاق‌های سلطنتی «کاخ شونبرون» (اشلوس شونبرون) بی‌نظیرند و حتی آپارتمان‌های قیصر در هافبورگ به گرد پایشان هم نمی‌رسند. کاخ را امپراتور ماتیاس دور چشمه‌ای ساخت که هنگام شکار پیدا کرد و بعدتر فردیناند دوم در سال ١۶٣٧ آن را کامل کرد. ترک‌ها، در نبرد وین، این کاخ را ویران کردند، اما لئوپولد اول دوباره یک کاخ تابستانی آن‌جا ساخت. وقتی ماریا ترزا به تخت نشست، شونبرون را اقامت‌گاه خانواده‌ی سلطنتی کرد و دستور داد آن را بزرگ‌تر کنند. کارل اول، آخرین پادشاه خاندان هابسبورگ هم در سال ١٩١٨ در همین کاخ از سلطنت کناره گرفت.
از ١۴۴١ اتاق کاخ مردم فقط می‌توانند از ۴٠ اتاق بازدید کنند. برای تماشای کاخ، دو گزینه دارید: یکی گرند تور یا تور بزرگ که در آن هر ۴٠ اتاق، از جمله آپارتمان‌های فرانتز جوزف و همسرش الیزابت و اتاق‌های کار ماریا ترزا و شوهرش فرانتز اشتفان، را می‌بینید و یکی هم امپریال تور که بازدیدکنندگان را به ٢٢ اتاق، شامل اتاق‌های کار ماریا ترزا و شوهرش فرانتز اشتفان، می‌برد. هر دو تور راه‌نمای شنیداری دارند، اما گرند تور راه‌نمای انسانی هم دارد.
چون تعداد بازدید‌کنندگان زیاد است، روی بلیت‌ها زمان آغاز تور را می‌نویسند و چون ممکن است بین رسیدنتان به موزه و زمان آغاز تور فاصله‌ای باشد، بهتر است اول بلیت بخرید و بعد در آن فاصله در باغ کاخ گشتی بزنید.
اوج زیبایی کاخ را در گالری بزرگ می‌بینید. نزدیک این گالری اتاقی هست که جلسه‌های دولتی محرمانه‌ی دوران ماریا ترزا را آن‌جا برگزار می‌کرده‌اند. کاخ اتاق جالبی به اسم اتاق میلیونی هم دارد که ماریا ترزا به اندازه‌ی اسمش پول پایش ریخت. توی این اتاق، مینیاتورهای هنرمندان ایرانی را هم می‌بینید.
در سال ١٧٧٩، جوزف دوم بازدید از باغ‌های کاخ را برای مردم آزاد کرد و بین سال‌های ١٧٧٢ تا ١٧٨٠ هم نماهایی مشابه خرابه‌‌های روم، آب‌نمای نپتون و بنای گلوریته را هم به این باغ‌ها اضافه کردند.

کاخ هافبورگ

هافبورگ مجموعه‌ای است از کاخ‌های تاریخیِ بازمانده از اوج شکوه و قدرت امپراتوری خاندان هابسبورگ که بیش از شش قرن حاکم اتریش بودند. این مجموعه حالا دفاتر ریاست‌جمهوری اتریش و چندین موزه را در خود جای داده است. تنوع معماری کاخ‌های هافبورگ بیش از همه مدیون جاه‌طلبی شاه‌های خاندان «هابسبورگ» است که دوست نداشتند در کاخ‌های پدرانشان زندگی کنند و وقتی به تخت می‌نشستند، برای خودشان کاخ تازه‌ای می‌ساختند تا قدرت و ثروتشان را به رخ بقیه‌ی اروپایی‌ها بکشند. قدیمی‌ترین بخش مجموعه شوایتزرهوف است؛ حیاطی کوچک که عمرش به قرن ١٣ میلادی برمی‌گردد و به کلیسای کاخ و خزانه‌ی امپراتوری راه دارد. مجموع ساختمان‌های دور این حیاط را آلته بورگ یا کاخ قدیمی می‌نامند.
یک حیاط بزرگتر هم به شوایتزرهوف وصل است که ایندر بورگ نام دارد و بیشتر بازدیدکنندگان هافبورگ از این حیاط وارد مجموعه می‌شوند. وسط این حیاط، بنای یادبود امپراتور فرانتز را می‌بینید که ورودی اصلی آپارتمان‌های قیصر هم هست. این مجموعه‌ بخش‌های دیگری مثل میدان «جوزف‌پلاتز»، کاخ جدید و بناهای یادبود شاه‌زاده یوجین از ساوُی و آرشیدوک کارل را هم در خود جای داده است.

موزه‌ تاریخ هنر

موزه‌ تاریخ هنر (کونست‌هیستوریشز موزیوم) در «رینگ اشتراسه» از زیباترین موزه‌های اروپا و حتی جهان است. هابسبورگ‌ها مجموعه‌دارانی بزرگ بودند و وسعت قلم‌روی آن‌ها باعث می‌شد گذار بسیاری از آثار مهم هنری به وین بیفتد. خود ساختمان موزه را هم طوری ساخته‌اند که بازتابی از زیبایی گنجینه‌هایش باشد. روی دیوار بالای طاقی‌ها پرتره‌های مشهورترین هنرمندانی را می‌بینید که آثارشان را در این موزه به نمایش گذاشته‌اند؛ هنرمندانی مثل رامبراند و رافائل. غیر‌ممکن است که کل موزه را در یک روز ببینید، بنابراین بهترین کار این است که یک‌راست به بخشی بروید که برایتان جالب‌تر است.
در جناح غربی طبقه‌ی‌ هم‌کف، که وقتی وارد می‌شوید در سمت راستتان است، آثاری از مصر، یونان و روم را نمایش می‌دهند و در جناح شرقی هم مجموعه‌ای از مجسمه‌ها و آثار تزئینیِ هنرمندان اتریشی دوره‌ی باروک، رنسانس و سده‌های میانه را می‌بینید.
گالریِ طبقه‌ی اول مهم‌ترین بخش موزه است که آثار نقاشانی مثل بروگل، دورر، روبنس، رامبراند، ون‌دایک،کاواجیو، کاوالتو و خیلی‌های دیگر را نمایش می‌دهد. جناح شرقی این طبقه را به نقاشان آلمانی، هلندی و فلمیش اختصاص داده‌اند و جناح غربی را هم به نقاشانی مثل تیتیَن، رافائل، تینتورتو و برناردو بلوتو. در جناح غربی، پرتره‌هایی را هم که نقاشان مختلف از هابسبورگ‌ها کشیده‌اند می‌بینید.
مدرسه سوارکاری اسپانیایی(The Spanish Riding School)

قدمت این مدرسه به زمان امپراطوری «ماکسیمیلیان دوم» می‌رسد و امروزه، یکی از جاذبه‌های اصلی وین می‌باشد که مخاطبان را با نمایش سوارکاری اعجاب انگیز در مدرسه سوارکاری زمستانی که به سبک باروک در کاخ هافبرگ، جایی که از سال ۱۷۵۳ در آن قرار گرفته، به وجد می‌آورد. بلیط‌های این نمایش به سرعت به فروش می‌رسند؛ بنابراین در سریع‌ترین زمان ممکن بلیط رزرو کنید.

کاخ بِلوِدره

اشلوس بِلوِدیره از زیباترین کاخ‌های باروک جهان است. این کاخ را برای شاهزاده‌ یوجینِ ساوُی ساخته بودند، کسی که با شکست دادن در سال ١٧١٨ ترک‌های عثمانی قهرمان اتریشی‌ها شد. کاخ دو بخش اصلی دارد: «اونترس بلویدره‌»(بلویدره‌ی سفلی) که در سا‌‌ل‌های ١٧١۴ تا ١٧١۶ آن را ساختند و «اُبیرس بلویدره» (بلویدره‌ی علیا) که تاریخش به سال‌های ١٧٢١ تا ١٧٢٣، یعنی بعد از پیروزی‌های بزرگ یوجین، برمی‌گردد. از ما می‌شنوید، دیدن اُبیرس بلویدره را هر جور شده توی برنامه‌ی سفرتان بگذارید.

کلیسای جامع سنت اشتفان

کلیسای جامع سنت اشتفان یا اشتفاندوم، معروف‌ترین و زیباترین سازه‌ی وین شاهکار گوتیک اشتفاندوم است که وینی‌ها به آن اشتفه می‌گویند. کلیسای اصلی را در قرن ١٢ میلادی ساخته‌اند، اما حالا فقط دروازه‌ی عظیم غربی و برج‌های کافران یا هایدن‌تورمه از آن دوران باقی مانده‌اند که هر دو سبک رومانسک دارند. در سال ١٣۵٩ میلادی کار تغییر ظاهر کلیسا به سبک گوتیک را شروع کردند. مهم‌ترین شاخصه‌ی کلیسا برج جنوبی آن است که ١٣۶٫٧ متر ارتفاع دارد و ٧۵ سال طول کشید تا آن را بسازند. گرچه باید از ٣۴٣ پله بالا بروید تا به بالای برج برسید، اما منظره‌ی آن بالا به زحمتش می‌ارزد.
قرار بود که برج شمالی هم مثل همین برج بسازند، اما جیب امپراتوری خالی بود و بعد هم سبک گوتیک از مد افتاد. به همین دلیل، قبه‌ی برج شمالی را در سال ١۵٧٩ به سبک دوره‌ی رنسانس ساختند و در سال ١٩۵٢ هم بزرگ‌ترین ناقوس اتریش را بالای این برج نصب کردند که ــ‌خدا را شکر‌ــ آسانسور دارد.
خانه اپرای وین(The Vienna State Opera House)

خانه‌ی اپرای وین یکی از بزرگ‌ترین و پرشکوه‌ترین سالن‌های نمایش دنیا به حساب می‌آید که میزبان مشهورترین آهنگسازان، رهبران ارکستر، تک‌نوازان و رقصنده‌ها بوده است. نمایش‌های اپرا و باله دست کم ۳۰۰ بار در سال بر روی استیج آن اجرا می‌شوند، نمایش‌هایی که با وسواس انتخاب شده و موسیقی آن به سال ۱۶۲۵، زمانی که اولین اپرای وین اجرا گردید باز می‌گردد. خانه عظیم اپرای فعلی در سال ۱۸۶۹ ساخته شده است و به خاطر سبک رنسانس فرانسوی آن مورد توجه می‌باشد. از جمله نکات بارز داخلی این بنا می‌توان به پلکان عظیم منجر به طبقه اول به نام «Schwind Foyer» (به احترام او به خاطر نقاشی‌های معروفش از صحنه‌های اپرا نام گذاری شده است) و اتاق نفیس چای با پرده‌های منقش ارزشمندش اشاره نمود. با داشتن فضایی برای ۲۲۱۱ از تماشاگران و ۱۱۰ موسیقیدان، خانه اپرا محل برگزاری ارکستر فیلارمونیک وین نیز می‌باشد.

کلیسای کارل‌اسکیرچ(Karlskirche)

این کلیسا به «سنت چارلز بُرومئو» پیشکش شده است، قدیسی که در زمان طاعون برای مردم دعا می‌خوانده است. کلیسای کارل اسکیرچ در سال ۱۷۳۷ بنا شده و مهم‌ترین بنای مذهبی باروک در اتریش می‌باشد. گنبد ۷۲ متری و ستون‌های پیروزی ۳۳ متری آن که تقلیدی از ستون «تراژان» در روم است، سبب شهرت این بنا گردیده. بر روی این دو ستون ردیف‌های مارپیچی وجود دارد که بخش‌هایی از زندگی «چارلز قدیس» را به تصویر کشیده است. از نکات برجسته در داخل بنا می‌توان به نقاشی‌های دیواری شگفت‌آور از «سنت سیسیلیا» اشاره نمود. نقاشی بالای محراب یکی از جاذبه‌های خاص این بنا به شمار می‌رود.

شهرداری وین (Vienna City Hall)

ساختمان شهرداری وین، بنای عظیمی به سبک نئوگوتیک می‌باشد که به‌عنوان مرکز اداری شهر مورد استفاده است. این بنا که به خاطر ابعادش نظر‌ها را به خود جلب می‌کند، مساحتی حدود ۱۴۰۰۰ متر مربع از محل سابق رژه ارتش را اشغال نموده است. این ساختمان جذاب در سال ۱۸۸۳ تکمیل شده و به خاطر وجود مجسمه Rathausmann (تندیسی که پرچمی فلزی را به‌عنوان هدیه‌ای از طرف ارباب قفل سازش به شهر تقدیم می‌نماید) در بالای برج ۹۸ متری آن مورد توجه می‌باشد. حیاط مسقف در مرکز بنا که بزرگ‌ترین حیاط از هفت حیاط موجود در بنا می‌باشد، برای کنسرت‌های محبوب تابستانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله جاذبه‌های گردشگری بنای سالن اشمیت، ورودی بزرگی که درشکه‌ها برای رساندن مسافرانشان می‌توانستند به آن وارد شوند و دو راه پله‌ی عظیمی که بازدیدکنندگان را به سالن اجتماعات هدایت می‌نمایند را می‌توان برشمرد. از دیگر دیدنی‌های قابل توجه بنا، اتاق نظامی، اتاق سنا (به خاطر سقف طاق دارش که با برگ طلا تزئین شده و شمعدان بزرگ سبک هنر نو موجود در آن شهرت دارد) و اتاق کار شهردار می‌باشند.

نکاتی جالب و خواندنی درباره وین

۱-در اتریش اتومبیل‌ها موظف هستند حتی در روز، با چراغ روشن رانندگی کنند. در این کشور که طبیعت زیبای آن زبانزد است و آمیزه‌ای از هماهنگی طبیعت و انسان را در همه جا می‌توان دید، زندگی شهرنشینی نیز قواعد خاص خود را دارد.

۲-در شهر وین که سیستم حمل‌ونقل شهری آن در اروپا نمونه است، هر کس قادر است برنامه روزانه خود را به گونه‌ای تنظیم کند که به هر نقطه از شهر بدون استفاده از اتومبیل شخصی در کوتاه‌ترین زمان ممکن دسترسی پیدا کند. رسیدن به ایستگاه مترو، اتوبوس یا تراموا کمتر از ۵دقیقه وقت می‌خواهد و در ایستگاه نیز تابلوها نشان می‌دهند که وسیله نقلیه مورد نظر در چه ساعتی به ایستگاه خواهد رسید یا اتوبوس یا مترو بعدی را چه موقع باید سوار شد.

۳-در ساعت‌های پررفت‌وآمد، زیادتر از ۵دقیقه بین حرکت دو وسیله نقلیه عمومی فاصله نیست. سر وقت به قرار رسیدن در وین، امری عادی است و اگر تاخیری حتی کوتاه در حرکت وسایل نقلیه شهری پیش آید، این امر نیز با بلندگوهایی که در ایستگاه نصب شده است به اطلاع مسافران خواهد رسید.

۴-همه می‌دانند که هر کس وظیفه خود را به نحو احسن ایفا می‌کند و جای اعتراض نمی‌ماند. اطلاع‌رسانی به گونه‌ای است که مسافر حتی پیش از ورود به اتریش می‌داند که چگونه باید در این کشور رانندگی کرد و این اطلاع‌رسانی در همه زمینه‌ها وجود دارد.

۵-مسافری که در یکی از پروازهای هواپیمای اتریشی عازم وین باشد در همان پرواز می‌تواند برنامه حرکت خود را روی زمین نیز برنامه‌ریزی کند. مهماندار هواپیمایی اتریشی پرواز بعدی را هماهنگ خواهد کرد و برنامه حرکت اتوبوس به داخل شهر را نیز در صورتی که از او خواسته شود با کمال خوشرویی در اختیار مسافر قرار خواهد داد. فراتر از آن اگر پرسشی در رابطه با پرواز و هماهنگی پرواز دیگری باشد، حتی برای یافتن پاسخ مورد نظر، تمام خدمه پروازی هواپیمای اتریشی وظیفه خود می‌دانند که پاسخ مورد نظر را پیدا کنند.

۶-هرگز پیش نخواهد آمد که کسی جوابگو نباشد. آنچه در هوا و در پرواز در هواپیمایی اتریشی آرامش‌بخش است در زمین نیز با رسیدن به مقصد ادامه می‌یابد. در فرودگاه نیز انتظار برای رسیدن به پرواز بعدی یا سوارشدن به وسیله‌ای که عازم مرکز شهر است، از قبل قابل پیش‌بینی است. قیمت‌ها مشخص و ساعت حرکت نیز دقیقاً تعیین شده است.

۷-با ورود به فرودگاه هرگونه اطلاعاتی که مورد نیاز باشد چه به صورت چاپی و چه از باجه‌های اطلاعات قابل دریافت است و پیدا کردن هتل، امری عادی است که از همان فرودگاه، رزرو آن بدون هزینه اضافی انجام خواهد شد. اگر احتیاج به اتومبیل باشد، با ارائه گواهی رانندگی، بلافاصله کلید اتومبیل مورد درخواست دریافت خواهد شد.

۸-در شهری که آمیزه‌ای از قدمت تاریخی و زندگی مدرن به نمایش در آمده است، عابر پیاده نیز جایگاه مشخصی دارد که رفت‌وآمد عابر را در این شهر به تفریحی به‌یادماندنی تبدیل می‌کند. مسافر شرقی که به سروصدای مشرق‌زمین خو گرفته است، تا مدتی این توهم را دارد که شنوایی خود را از دست داده است و گرنه چگونه می‌توان در شهری میلیونی، هیچ صدای بوقی نشنید؟

۹-در میان درختان کهن که قدمت هر کدام از آنان به صدها سال می‌رسد، کاخ‌هایی که همه به گونه زیبا بازسازی شده‌اند آرامش خاصی را به محیطی می‌دهند که عابر پیاده از آن لذت می‌برد. جنگل نیز فقط چند ایستگاه با مرکز شهر فاصله دارد و نسیم آن را می‌توان هر لحظه بر سیما حس کرد. دوچرخه‌سواری نیز در وین با آرامش و ایمنی همراه است و مسیر دوچرخه‌سواران با خطوطی مشخص شده است.

۱۰-در مکان‌هایی مشخص، دوچرخه‌هایی دیده می‌شوند که رایگان می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و کافی است سکه‌ای در دستگاه انداخت و با دوچرخه در شهر گردش کرد. هنگام بازگشت، سکه را می‌توان بازپس گرفت. هر چند اتومبیل‌ها با سرعت مجاز بالایی در حرکت هستند ولی عابر پیاده می‌داند که از کجا گذر کند و بلافاصله اتومبیل‌ها حتی با دیدن عابری که قصد عبور از خط‌کشی عابر پیاده را دارد، توقف می‌کنند.

۱۱-بازی کودکان در میان پارک‌ها که به دور از هر خطری آزادانه بازیگوشی می‌کنند، نمادی از زندگی مدرن در میان شهری زیبا و قدیمی را که خود را با طبیعت، قدمت و زندگی با آرامش هماهنگ کرده است به نمایش گذارده است.

۱۲-زندگی در این شهر، نبض دیگری دارد که در کمتر نقطه‌ای در اروپا دیده می‌شود. طبیعت زیبا در روحیه مردم نیز بی‌اثر نیست و بی‌دلیل نبوده است که منش شهروندان وین در برخورد با جامعه از سوی سازمان یونسکو به عنوان منشی که جزو میراث بشریت قلمداد شده، به ثبت رسیده است.

۱۳-در هر ایستگاه می‌توان برای سوارشدن به وسیله نقلیه بلیت تهیه کرد و برای هر کس بلیت مورد نظر وجود دارد. دانشجویان یا اقشار مختلف، بلیت مورد نظر روزانه، هفتگی، ماهانه یا حتی سالانه خود را با فشار یک دکمه دریافت می‌کنند و در تمام وسایل نقلیه، هیچ‌کس نباید بلیت خود را ارائه دهد.

۱۴-همه می‌دانند که بدون بلیت سوارشدن، تبعات وخیمی دارد و اگر در یکی از بازرسی‌ها کسی بدون بلیت باشد، علاوه بر پرداخت جریمه نام او به پلیس نیز داده خواهد شد. در کشوری که همه وظیفه خود را به نحو احسن ایفا می‌کنند، تخلف از مقرراتی که برای رفاه مردم است نیز پذیرفته نیست. استفاده از اتومبیل شخصی در این شهر در حداقل ممکن است و در شهری که ساختمان‌های قدیمی جای خود را به خیابان‌های آسفالته و بی‌هویت نداده است، اتومبیلرانی نیز تابع شرایط خاصی است.

۱۵-در هر ایستگاه اصلی، پارکینگ‌هایی وجود دارد که کسانی که با اتومبیل به این شهر می‌رسند، می‌توانند اتومبیل خود را در آنجا پارک کنند و پس از بازگشت، از آن استفاده کنند. سرویس حمل‌ونقل مثال‌زدنی وین، داشتن اتومبیل شخصی را به آخر لیست خواسته‌های مردم برده است و در این شهر، داشتن اتومبیل شخصی، امری زاید است.

۱۶-بارها وزیران یا حتی رئیس‌جمهور را می‌توان دید که سوار تراموا شده‌اند. تراموای وین نیز خود حدیث دیگری است. حلقه‌ای سبز از پارک‌ها، مرکز وین را دور می‌زند و این حلقه را می‌توان سوار بر تراموا پیمود. در این مسیر از جلوی ساختمان‌هایی می‌توان گذشت که به طرز زیبایی بازسازی شده‌اند.

۱۷-در چنین شهری که اکثر خانه‌های آن نیز جزو میراث فرهنگی قلمداد می‌شوند و خیابان‌ها این شهر را بی‌هویت نکرده‌اند، برای ساکنانی که دارای اتومبیل شخصی هستند نیز مقررات مخصوصی وجود دارد. ساکنان هر محل با مراجعه به دفتر شهرداری در نزدیک محل اقامت خود و ارائه آدرس محل سکونت، برچسبی را دریافت می‌کنند که به شیشه ماشین چسبانده می‌شود و نشان می‌‌دهد که دارنده این وسیله مجاز است در خیابان‌های نزدیک منزلش پارک کند.

اگر اتومبیل دیگری در این مکان‌ها پارک کرده باشد و دارای چنین برچسبی نباشد، بلافاصله جریمه می‌شود و با اطمینان می‌توان گفت که کنترل اتومبیل‌ها شب و روز نمی‌شناسد. در وین چیزی به اسم پارکومتر وجود ندارد و از پارکبان نیز خبری نیست؛ هر کس پارکبان خود است. با اتومبیل در داخل شهر می‌توان به پارکینگ‌های عمومی مراجعه کرد که علامت‌هایی در سر هر چهارراه اصلی، نزدیک‌ترین پارکینگ را که جای خالی دارد، نشان می‌دهد.

۱۸-در میان شهر خیابان‌ها به روی اتومبیل‌ها بسته است و عابر پیاده با خاطری آسوده قدم می‌زند، به ویترین‌های زیبا چشم می‌دوزد و یا اگر جهانگرد باشد محو ساختمان‌ها شده است. در شهری که هر روز میزبان هزاران جهانگرد است، توجه به خواسته آنان نیز امری عادی است. هر پلیس خود را موظف می‌داند اطلاعات مورد نظر را در اختیار پرسش‌کننده قرار دهد و اگر پاسخ را نداند، بدون این‌که از او خواسته شود، خود با بی‌سیم یا تلفن، اطلاعات لازم را در اختیار پرسش‌کننده قرار می‌دهد.

۱۹-جهانگرد برای رسیدن به فرودگاه یا ایستگاه راه‌آهن نیز خیالش آسوده است چون همه چیز برنامه‌ریزی شده است. در ایستگاه راه‌آهن می‌توان جامه‌دان را تحویل سرویسی به نام «کت» داد که مسئول رساندن آن به فرودگاه و تحویل آن به بار است. مسئول تحویل بار به هواپیمایی همان‌قدر دقیق است که با اطمینان می‌توان جامه‌دان را صحیح و سالم در هواپیمای اتریشی پس از رسیدن به مقصد مورد نظر تحویل گرفت.