خیتهورن

*امکان حضور در تور خیتهورن توسط گروه تخصصی مهام *
خیتهورن:
روستایی قدیمی، سرسبز و سرشار از آرامش در هلند به نام “گیسورن” وجود دارد که ساکنان آن با استفاده از قایق و یا با عبور از روی پل‌های چوبی رفت و آمد می کنند. در این روستا هیچ خیابان یا وسیله عبور و مرور زمینی دیده نمی شود. مسیر رودخانه تنها راه ارتباطی میان مردم این روستاست که اهالی آن با قایق‌های خود در آن رفت و آمد می کنند که نه تنها سخت به نظر نمی‌رسد که بسیار هم هیجان انگیز هست! روستای گیسورن که بیش از ۲۰۰ سال قدمت دارد.
ونیز هلند لقبی است که به این دهکده ی زیبا داده اند. دهکده ای کاملا شگفت انگیز در قلب هلند که برخلاف ونیز ایتالیا، هیچ خیابانی در آن وجود ندارد و حمل و نقل تنها از طریق کانال آب انجام می شود. گردشگرانی که به قصد بازدید از این دهکده به آنجا سفر می کنند، مجبور هستند تا خودروی خودشان را در بیرون از دهکده متوقف کرده و با قایق به دهکده وارد شوند. بیشتر قایق هایی که در مسیر کانال رفت وآمد می کنند، موتورهای کاملا بی صدایی دارند و مسافران می توانند در سکوتی دلنشین از طبیعت لذت ببرند. به کار بردن واژه ونیز برای این دهکده شاید اشتباه باشد. چرا که برخلاف ونیز و آمستردام که اغلب با حجم بالایی از مسافران درگیر هستند، این دهکده کاملا خلوت و بی سروصدا است. وبسایت رسمی دهکده توریستی گیتورن در بخشی مدعی شده است، بلندترین صدایی که در این دهکده می توانید بشنوید، صدای اردک ها یا سایر پرنده های کوچک است.

این روستا اولین بار و در سال ۱۲۳۰ میلادی توسط گروهی از مهاجرانی که از سمت جنوب برای پیدا کردن اقامتگاه جدید به جستجوی مکانی مناسب بودند پیدا شد. زمانی که این گروه وارد روستا شدند، این مکان پر از شاخ های بزی بود که بعد از یک طوفان سهمگین در این مکان باقی مانده بود. به همین دلیل هم Giethoorn یعنی «شاخ های بز» نامیده شد.
زمانی که نخستین ساکنان این سرزمین به آن داخل شدند، مقادیری ذغال سنگ نارس را در آنجا یافتند. آنها از این کشف خود بسیار خرسند شده و برای یافتن مقدار بیشتری از آن به کندن زمین های منطقه ادامه دادند. بر اثر کندن این زمین ها، نهرها و چشمه هایی از آن جریان پیدا کرد. با کندن بیشتر و بیشتر، این گودال ها به کانال های آب و در نهایت رودهای جاری تبدیل شدند و شکل کنونی این روستا شکل گرفت.
بیشتر خانه های این روستا روی سطح آب واقع شده اند و با ۵۰ پل چوبی به سایر مناطق آن متصل شده اند.

با وجود نیزارهای فراوانی که در مناطق باتلاقی این روستا وجود دارد، بسیاری از خانه ها با سقف های گاه گلی ساخته می شدند و تنها افراد ثروتمند این منطقه قادر بودند که سقف های خانه های شان را با استفاده از کاشی بپوشانند. البته امروزه کاملا برعکس است چرا که منازل ثروتمندان منطقه گاه گلی است.
این مکان تا مدت ها ناشناخته باقی ماند تا اینکه در دهه هفتاد میلای و توسط یکی از کارگردانان هلندی به نام «بِرت هانسترا» که این روستا را به عنوان لوکیشن اصلی فیلم خود انتخاب کرد، به جهانیان معرفی و شناخته شد.
همان طور که قبلا هم گفته شد برای عبور و مرور در سطح این روستا باید از قایق استفاده شود و به همین منظور هم قایق هایی در اندازه های مختلف در آن یافت می شود. نکته جالب در مورد این قایق ها آن است که تنها از قایق های الکتریک در این مکان استفاده می شود و موتور های دیزل اجازه ورود به آنجا را ندارند.